Historia TG
Technikum Geologiczne w Kielcach powstało w 1953 r. na mocy zarządzenia z dnia 28 lutego 1953 r. nr IV-05b/30 wydanego przez Centralny Urząd Geologii w Warszawie.
W roku szkolnym 1953/54 była jedna czterdziestoosobowa klasa wydziału laboratoryjnego z jednym nauczycielem etatowym, wychowawczynią klasy była mgr Maria Zatorska. Pierwszym dyrektorem szkoły był mgr Ignacy Nestorowicz. Młodzież uczyła się po południu w budynku Technikum Chemicznego, korzystała z pracowni i urządzeń Technikum Chemicznego oraz kadry nauczycielskiej. Młodzież spoza Kielc mieszkała w internacie, który znajdował się w starym poklasztornym budynku w Chęcinach. Dzięki pomocy zakładu opiekuńczego, tj. Przedsiębiorstwa Wierceń Geologiczno-Poszukiwawczych w Białogonie młodzież codziennie dowożono do szkoły, w warsztatach przedsiębiorstwa odbywały się zajęcia praktyczne, a inżynierowie tego zakładu prowadzili w szkole zajęcia jako nauczyciele dochodzący.
W roku szkolnym 1954/55 został utworzony nowy wydział Technikum Geologicznego – wiertnictwo. W związku z koniecznością kształcenia potrzebnych gospodarce narodowej geologów i wiertników, Centralny Urząd w Warszawie, któremu szkoła podlegała, wysunął projekt budowy budynku i internatu. Gdy w 1955 r. dyrektorem Technikum Chemicznego został Jan Kamiński, głównym celem jego działania było wprowadzenie w czyn projektu CUG.
1 września 1957 roku szkołę przejęło Ministerstwo Oświaty i Wychowania. Zmiana resortu opóźniła budowę szkoły. Rozpoczęto ją dopiero w 1959 r. Na 2 ha terenu przy ulicy Ściegiennego 13. Mimo piętrzących się trudności (brak własnych nauczycieli i warsztatów, nauka popołudniowa) młodzież uczyła się dobrze, odbywała praktyki zawodowe i ćwiczenia terenowe pod kierunkiem, na razie dochodzących, nauczycieli geologów i wiertników. Zaczynały też się tworzyć tradycje świadczące o łączności z bracią górniczą. Pierwszy raz obchodzono w szkole Barbórkę w grudniu 1955 r., a pierwszy obóz wędrowny letni zorganizowano w 1956 r. Łącznie z młodzieżą techników geologicznych z Warszawy i Kielc. Zarówno Barbórka, jak i obozy wędrowne odbywały się odtąd co roku.
W 1957 r., wyszli ze szkoły pierwsi absolwenci, a było ich 21. Warto odnotować skład I Państwowej Komisji Egzaminacyjnej: przewodniczący – dyr. Jan Kamiński, członkowie – I. Nestorowicz, E. Gigoń, E. Senkowicz, Z. Polak i M. Zatorska.
Niezwykłym przeżyciem dla nauczycieli i młodzieży była pomoc przy kopaniu ziemi pod fundamenty szkoły. W wolnych chwilach pracowali wszyscy, uważając tę pracę za swój obowiązek. Akt erekcyjny uroczyście wmurowano w obecności przedstawicieli władz oświatowych i miejskich. W tym także roku młodzież mieszkająca w internacie w Chęcinach przeniosła się do starego budynku przy ulicy Moniuszki, gdzie zlokalizowano internat Technikum Geologicznego. Kierowniczką internatu została dotychczasowa wychowawczyni p. Zenona Tomczyk. Zainteresowanie uczniów szkół podstawowych Technikum Geologicznym było duże – nabór młodzieży z każdym rokiem wzrastał. Od 1963 r. Rozpoczynało naukę w 5 klasach pierwszych ok. 200 uczniów z różnych stron Polski. Decyzją Ministerstwa Oświaty i Wychowania w roku 1960 nie przeprowadzano egzaminów dojrzałości, ponieważ przedłużono naukę o jeden rok (obowiązywał 5-letni program nauczania).
Tymczasem nowy budynek przy ulicy Ściegiennego 13 był już prawie gotowy. Zaczynała się przeprowadzka pod kierunkiem z-cy dyr. E. Senkowicza i prof. J. Mrozickiego, który zaopatrywał szkołę w sprzęt, pomoce naukowe itp.
Dalsze lata – to nauka i praca społeczna na rzecz szkoły i miasta. Bogaciły się pracownie geologii wiertnictwa i mineralogii o eksponaty wykonane i przywożone z praktyk i ćwiczeń, piękniał wystrój wewnętrzny szkoły, przybywało tomów w bibliotece i coraz częściej mówiło się i pisało o młodzieży z Technikum Geologicznego oraz ukazywały się notatki w prasie nie tylko kieleckiej. A jak pięknie prezentowała się młodzież w mundurkach szkolnych i charakterystycznych czarno-zielonych czapkach! Dużym przeżyciem była Barbórka 1967 r., w czasie której przewodniczący Komitetu Rodzicielskiego, p. Stefan Olesiak wręczył dyrektorowi szkoły sztandar ufundowany ze składek rodziców i dotacji zakładu opiekuńczego. Pierwszy poczet sztandarowy stanowili: Elżbieta Adamska, Jolanta Kruszczak i Adam Skowron.
Zwyczajem szkoły stało się odtąd uroczyste przekazywanie sztandaru przez absolwentów uczniom klas IV oraz ślubowanie młodzieży klas I w dniu uroczystego rozpoczęcia roku szkolnego. Sztandar uświetniał większe uroczystości w szkole.
W styczniu 1968 r. młodzież internacka wprowadziła się do nowego międzyszkolnego internatu przy ul. Szymanowskiego. Gdy rozpoczęto prace przy odbudowie Zamku Królewskiego w Warszawie, uczniowie klas starszych wyjeżdżali autokarem do Warszawy i pracowali przy odgruzowaniu fundamentów zamku. W „Kronice Szkoły” są nie tylko zdjęcia ale i oryginalny druk z podziękowaniem Obywatelskiego Komitetu Odbudowy Zamku (z X.1971 r.). wiele godzin przepracowała młodzież dla miasta Kielc, np. przy zakładaniu zieleńców wzdłuż nowych ulic miasta, uprzątaniu mogił żołnierskich, sprzątaniu parku miejskiego, oczyszczaniu ze śmieci rezerwatu Karczówka oraz wierceniu studni dla okolicznych wsi.
Dnia 28 lutego 1972 r. dyrektor Jan Kamiński odszedł na emeryturę. W dniu tym odbyła się uroczystość pożegnania, na którą przybyły władze oświatowe, przedstawiciele zakładów opiekuńczych, Komitetu Rodzicielskiego oraz całe grono nauczycielskie i młodzież. Było wiele ciepłych słów i serdeczności oraz uznania dla pedagoga i wychowawcy, który przepracował 50 lat w zawodzie nauczycielskim. Nowym dyrektorem szkoły został Marian Niemiec, dotychczasowy zastępca dyrektora.
W dniach 10 i 11.VI.1972 r. odbył się I Zjazd Absolwentów Technikum Geologicznego z okazji 20 rocznicy powstania szkoły. Pełna dokumentacja tego zjazdu istnieje, ilustrowana bogato zdjęciami, w specjalnie wydanej Księdze Pamiątkowej. W roku szkolnym 1974/75 i dalszych zaczynała przeważać liczba nauczycieli etatowych nad dochodzącymi, nastąpiła pewna stabilizacja kadry pedagogicznej.
Charakterystyczne stają się fakty, że do szkoły przychodzić zaczynają rodzeństwa tych, co tę szkołę kończyli, np.: Sitarscy, Olesiakowie, Pałczyńscy, Siwkowie, Ordelewscy, Przepiórówny, Serafinówny, Reczyńscy, Hasiakowie, Kwapieniowie, Kowalscy, Szlufikówny. Powracają do szkoły nasi absolwenci, którzy po ukończeniu wyższych studiów, rozpoczynają pracę w szkole jako nauczyciele etatowi: Mirosław Zardzewiały, Janusz Tomaszewski, Andrzej Mazur, Anna Syguła-Piskorzowa, Bogumił Selerski albo jako nauczyciele dochodzący, np.: Anna Tałasiewicz-Żyrak, Czesław Gonciarz, Alicja Pobratyn. W dniu 1.III.1978 r. dyrektor szkoły, mgr inż. Marian Niemiec wyjechał do Mongolii, by brać udział w pracach Międzynarodowej Ekspedycji Geologicznej.
D rektorem szkoły władze mianowały wieloletnią nauczycielkę i zastępczynię dyrektora, mgr Wandę Marcinkowską. Po przejściu W. Marcinkowskiej na zasłużoną emeryturę kolejnym dyrektorem był Czesław Jaroszewski.
Dużym wydarzeniem była decyzja władz oświatowych w sierpniu 1982 r., na mocy której młodzież Technikum Geologicznego przeniesiono do budynku Zespołu Szkół Zawodowych nr 2 przy ul. Marchlewskiego 4 (obecnie Aleja Legionów), a budynek Technikum Geologicznego wraz z wyposażeniem przekazano Zespołowi Zasadniczych Szkół Zawodowych nr 4.
O d 1 września 1982 r. młodzież wraz z nauczycielami i zastępcą dyrektora mgr Jolantą Szajn stała się cząstką Zespołu Szkół Zawodowych nr 2, którego dyrektorem był mgr Mieczysław Krzosa.
Nauka odbywała się rano i po południu. W latach 1982-1983 adaptowano niektóre sale do nauczania przedmiotów geologicznych. Zorganizowano pracownie: kartografii geologicznej, geologii regionalnej, mineralogii i wiertnictwa. Powstawały one dzięki staraniom oraz pracy nauczycieli i uczniów, Którzy poprzez prace dyplomowe wzbogacili pracownie.
Podczas II Zjazdu Absolwentów w dniu 1.X.1983 r. z okazji XXX-lecia szkoły nadano Technikum Geologicznemu w Kielcach imię Stanisława Staszica. Uroczystego odsłonięcia pamiątkowej tablicy poświęconej patronowi szkoły dokonał długoletni dyrektor szkoły Jan Rafał Kamiński.
Kryzys gospodarczy wywarł wpływ na zmniejszenie zapotrzebowania na absolwentów techników geologicznych. Spowodowało to zmniejszenie naboru uczniów do klas wiertniczych i geologicznych, a nawet wstrzymanie naboru do klasy wiertniczej.
Od 1984 r. przyznawane były nagrody im. J. Kamińskiego fundowane przez absolwenta Technikum Geologicznego – Władysława Kamusińskiego. Pierwszymi wyróżnionymi byli: Grzegorz Bielejec, Julita Rzeczyńska, Michał Hałubek. W latach następnych nagrody otrzymali: Andrzej Kasza, Janina Zielonka, Marek Tyrcha, Urszula Dekasińska, Grzegorz Wójcikowski, Zbigniew Rek, Renata Posłowska, Artur Reczyński, Wojciech Szczygielski, Sylwester Salwa, Agnieszka Kołodziej, Zbigniew Grzela, Dariusz Czyż, Sławomir Tomala, Katarzyna Derlatka, Piotr Kowalski, Dominik Pazera, Andrzej Dusak, Paweł Buczkowski, Maciej Flaczyński, Marcin Kwapień, Karol Karbownik, Piotr Grabarz, Urszula Dragan, Renata Łebek, Jadwiga Chodnicka, Mariusz Śledzik, Wojciech Kucharski, Marcin Lis, Marta Szlufik, Hubert Czerw, Rafał Doch, Marcin Lis, Krzysztof Kot, Maciej Mularczyk, Kamil Bartczak, Marcin Kowalski, Piotr Szrek, Michał Jastrzębski, Magdalena Bębenek, Maciej Małkiewicz, Grzegorz Niedźwiedzki, Anna Machul, Iwona Domagała, Magdalena Wesołowska . W organizowaniu życia szkoły bardzo czynnie uczestniczyło Koło Młodych Geologów „Gagaty”, koło młodzieżowe PTTK oraz Samorząd Uczniowski.
W wyniku przeprowadzonych reform w 2005 roku, wraz z zakończeniem nauki ostatniej 5 klasy Technikum Geologiczne przestało istnieć..
(na podstawie historii ze strony TG) [ZbG]
